Alan Parsons (20-12-1948)

Alan Parsons is een Britse muziekproducer, geluidstechnicus en muzikant, vooral bekend om zijn werk met The Alan Parsons Project, een samenwerking met songwriter en zanger Eric Woolfson. Parsons maakte eerst naam als geluidstechnicus bij legendarische albums, zoals “Abbey Road” en “Let It Be” van The Beatles, en vooral “The Dark Side of the Moon” van Pink Floyd, dat zijn reputatie als meesterproducer vestigde.

The Alan Parsons Project

In de jaren ’70 en ’80 bereikte Parsons succes met The Alan Parsons Project, een studio-gebaseerde band die bekendstond om progressieve rock met symfonische invloeden. De band had grote hits in Nederland en Vlaanderen met onder andere:

• “Eye in the Sky” (1982), het meest iconische nummer van de band, vaak nog steeds te horen op radiozenders.
• “Don’t Answer Me” (1984), een pop-getint nummer met een sterke retrostijl.
• “Old and Wise” (1982), een emotionele ballad met zang van Colin Blunstone, geliefd in de Lage Landen.
• “Lucifer” (1979), een instrumentaal nummer dat zeer populair werd op de Nederlandse radio en vaak werd gebruikt in televisieprogramma’s.

Veel van hun albums, zoals “I Robot” (1977), “Pyramid” (1978) en “Eye in the Sky” (1982), bereikten hoge posities in de Nederlandse albumlijsten. De mix van meeslepende melodieën, complexe arrangementen en hoogwaardige productie maakte hen geliefd bij een breed publiek.

Solo Carrière

Na het einde van The Alan Parsons Project in 1990 vervolgde Alan Parsons zijn carrière als soloartiest. Hij bracht albums uit zoals “Try Anything Once” (1993) en “On Air” (1996). Hoewel zijn solowerk minder succesvol was dan de Alan Parsons Project-periode, bleef hij optreden en nieuwe muziek creëren.