Je kan wel zeggen van kleuterklas recht uit de ziel, zo niet de bevallingsruimte van de soul met de titel Don’t Play That Song!
Deze werd uitgebracht in 1962 toen soulmuziek nog nauwelijks een naam had. Ben E King was er vanaf het begin bij met The Drifters en dit album bevat iets van de spinnende latin ritmes en precieze arrangementen van die groep. Maar het had ook twee klassiekers weergegeven op een manier die één van de handelsmerken van de ziel zou worden: een zanger die omging met overweldigende emoties die hij of zij moest bekennen. Het titelnummer is een voorbeeld, de hoofdrolspeler is diepbedroefd en bedrogen gekweld door het horen van “ons lied”. De andere grote hit van het album is Stand By Me de hoeksteen van rock-‘n-roll en een fundament van soul. Don’t Play That Song! behoort tot de beste soulalbums van Atlantic Records.
De moeite waard om dit album te bemachtigen .
